حضورِ بی‌سر و صدای هفت با انتقاد به انتشار عکسِ آقای بازیگر
تاریخ انتشار: ۱۳ آذر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۸۳۸۳۹۶
برنامه "هفت" در هفته دومِ پخش سری جدید کماکان در بدترین کنداکتور روی آنتن می‌رود؛ حرفهایی که به وضعیت اکران در سینماها و اظهار نظر سینمایی نماینده مجلس برگشت. - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، برنامه "هفت" شبکه سه بعد از مدت‌ها غیبت به دلیلِ‌شرایط کرونایی، دو هفته‌ای است که با اجرای «محمدحسین لطیفی» به آنتن برگشته اما بسیاری انتقاد دارند چرا این برنامه تلویزیونی در بدترین ساعتِ ممکن، روی آنتن می‌رود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
حتی میزِ نقد پرحرف و حدیث هفته گذشته‌اش هم نتوانست کمکی به دیده شدنِ این برنامه در فضای‌مجازی کند. منتقد اصلی این برنامه همچنان مسعود فراستی است و میز نقد این هفته هم به فیلمِ "بازی مرکب" اختصاص داده شد.
اما در هفته دوم چه گذشت؟ از میزگرد بررسی وضعیت اکران در سینماها و صفِ طولانی اکران، حضور عوامل فیلم "دینامیت" در برنامه تا حرفهای رسانه‌ای‌ها و انتقاد به انتشار عکسِ فرامرز صدیقی در فضای‌مجازی و همچنین میزِ نقدی که به سریال "مرکب" اختصاص پیدا کرد، نکاتی داشتند که قابل توجه است.
بخش‌هایی از این برنامه در ادامه آمده است:
بررسی وضعیت اکران در سینماها و صفِ طولانی اکران با حضور سعید خانی (تهیه‌کننده و پخش‌کننده سینما) و احسان رستگار (کارشناس) پیگیری شد. سعید خانی تأکید کرد: در قبل کرونا ظرفیت سینماها سالی 80 اکران بود. بعد از کرونا 200 فیلم در صف اکران ماندند و اگر راهکاری وجود نداشته باشد فیلم‌سوزی اتفاق می‌افتد. در اکران آنلاین بحث محافظت است. من حرفم این است که اساساً برخی فقط نگاه و سودشان در تولید است. در بحث پروانه ساخت هیچ بالانسی در ژانر فیلم‌ها نداشتیم.
وی همچنین افزود: مثلاً یک سال 20 فیلم می‌آید در یک ژانر مثلاً ژانر اجتماعی، اما باید در حوزه پروانه ساخت این موضوع مدیریت شود. باید در حوزه مجوز دادن‌ها مدیریت شود. به نظرم اگر پخش‌کننده‌ای در شورای پروانه ساخت وجود داشته باشد تا مشاوره دهد، کار بهتر پیش می‌رود که مثلاً برخی فیلم‌ها که واقعاً در اکران فروش ندارند به اکران آنلاین برود. اما در ایران این بحث وجود ندارد یک پخش‌کننده باید بتواند در شورای پروانه ساخت حضور داشته باشد تا برای مارکت فروش مشاوره دهد.
خانی خاطرنشان کرد: نکته‌ای که وجود دارد این است که بحث فیلم‌سوزی تکراری است. درست است که ظرفیت سینماها کم است اما نکته این است که برخی فیلم‌ها سربار اکران است. برخی فیلم‌ها که واقعاً ظرفیت اکران در هنر و تجربه را دارد در آنجا اکران شود. اگر هنر و تجربه را تقویت کنیم ظرفیت اکران بهتر می‌شود. یکسری از فیلم‌ها هم ظرفیت اکران در پلتفرم‌ها را دارد اما باید از آنها محافظت کرد. اساساً بعد از اینکه پلتفرم‌ها راه افتاد مردم برای هر فیلمی به سینما نمی‌روند. مردم برای فیلم خوب به سینما می‌روند فیلم‌هایی که المان سینمایی ندارند در اکران آنلاین و پلتفرم‌ها اکران شوند.
احسان رستگار در این میزگرد، تأکید کرد: مسئله را باید در دو قالب مورد بررسی قرار داد یکی ابعاد کلان یکی ابعاد مصداقی مسئله؛ اول ابعاد کلان را مطرح می‌کنم. آنچه که به ذهن من می‌رسد این است که این اتفاق معلول یک فرآیند سیاستگذاری فرهنگی است. دولتی می‌آید سیاستگذاری فرهنگی خود را در چند بعد اجرا می‌کند. ما سیاستگذاری فرهنگی کوتاه‌مدت خیلی کم داریم. سیاستگذاری در حوزه فرهنگ بلندمدت و میان‌مدت است. دولتی می‌آید سیاستگذاری فرهنگی خود را در نهادهای مختلف جاری می‌کند. بعد این سیاستگذاری فرهنگی آیا بلافاصله رخ می‌دهد؟ خیر. ما ساحت فرهنگ‌مان در ذیل سیاست معنا پیدا می‌کند. آفت این است که نماینده مجلس می‌آید موضع‌گیری می‌کند که می‌خواهیم 30 فیلم را لغو مجوز کنیم. یعنی در عرض یک هفته نظرات عوض می‌شود.
وی افزود: ما سه ضلع داریم در این زیست بوم؛ یکی مدیران یکی تولیدکنندگان و یکی هم مخاطبان. مثلاً همین الان اگر شورای پروانه نمایش عوض شد نظرات همه عوض می‌شود چون الگوی رفتاری نیز عوض می‌شود. متأسفانه چنین بستر مناسبی مثل نمایش‌خانگی ذائقه مخاطب را مسموم می‌کند و مردم به این وضعیت اعتراض می‌کنند. اینجا بحث منتقد نیست اینجا بحث کیفیت آثار است که مردم را ناراضی می‌کند.
در بخشِ‌دیگری از این برنامه عوامل فیلم سینمایی "دینامیت" در استودیوی "هفت" حاضر شدند. سیدمسعود اطیابی کارگردان این فیلم به اصلاحیه و رفتارِ شورای پروانه نمایش با "دینامیت" اشاره کرد و گفت: موقعی که برای پروانه اقدام کردیم یک نفر هم در شورای پروانه نمایش و ساخت مخالف فیلم نبود. وقتی فیلم را می‌دیدند هم دوست داشتند فیلم نمایش داده شود و هم دوست نداشتند اکران شود. حدود سه سال فیلم در شورای پروانه نمایش بود و بحث اصلاحیه هم وجود نداشت. حتی یک بار یکی از شخصیت‌ها را دوباره فیلمبرداری کردیم.
وی افزود: نقد من این است که شورا یعنی نظر جمعی، اما در یک شورا نظر یک نفر باعث شد 27 دقیقه اصلاحیه خورد و سکانس‌های مهدی فقیه حذف شد. ما نهایتاً به رییس قوه قضاییه مراجعه کردیم و احقاق حق کردیم اما این بار هم با سانسورهای عجیبی رو به رو شدیم و 10 دقیقه تغییر دیالوگ داشتیم. اتفاقاً چیزهایی که سانسور شد روی فروشِ فیلم تأثیری نداشت. حتی سکانس فینالِ ما هم تغییر کرد.
ابراهیم عامریان تهیه‌کننده این فیلم در ادامه گفت: واقعاً برای اکران فیلم، راغب نبودیم و به جایی رسیدیم که گفتیم اصلاً اکران نکنیم چون خیلی از فیلم‌های قوی در گیشه نفروخته بود. ما تلفن‌های زیادی داشتیم که اصرار کردند اکران شود، اما دلیل اصلی این نبود که برای فروش برویم ما به دنبال احیای سینمای ایران بودیم. درست است که فیلم را قربانی کردیم اما تقریباً از فروش فیلم راضی هستیم. چون سینمادارها گفتند اگر فیلم را اکران نکنیم باید سینماها را تعطیل کنیم. یکی از حرفهایی که ما رویِ آن خیلی حساب کردیم این بود که فیلم تا زمانی که می‌فروشد روی پرده بماند. به نظرم فیلم "دینامیت" سینماها را نجات داد، چون "دینامیت" وقتی شروع کرد بقیه هم برای اکران فیلم راغب شدند.
میز رسانه با حضور امیرحسین مکاریانی، حسین سلطان‌محمدی و عباسِ گل به اخبار روز سینما پرداختند. مکاریانی در این بخش به انتشار عکس فرامرز صدیقی انتقاد کرد و گفت: در مورد انتشار عکس آقای صدیقی باید گفت این وضعیت خود بازیگرها را هم دلسرد می‌کند اصلاً کسی نپرسید که آیا ایشان خودشان دوست داشتند عکس‌شان منتشر شود یا خیر؟
او در وهله بعدی به حواشی صحبت‌های یک نماینده مجلس درباره مدیریت اکران پرداخت و افزود: نکته دوم درباره صحبت‌های یک نماینده مجلس است در عرصه فرهنگ با لحن سلبی حرف‌زدن کاری غلط است چون این راه به جایی نمی‌برد. این 30 فیلم کدام فیلم‌هاست و اگر این فیلم‌ها مشکل دارد قابل رفع است یا خیر؟ با این کلی‌گویی‌ها نمی‌شود در عرصه فرهنگ کار کرد. برای ساخت یک فیلم سینمایی متوسط در حال حاضر چند میلیارد هزینه می‌شود. این‌ها باعث دو قطبی فرهنگی می‌شود که اصلاً نتایج خوبی در کشور ندارد.
عباسِ گل هم ماجرای انتشار عکسِ فرامرز صدیقی را این‌گونه روایت کرد: شاید آقای صدیقی دلایلی برای گوشه‌نشینی داشته باشد و گویا ایشان خودخواسته از حوزه سینما کنار رفته‌اند. مسئولین وزارت ارشاد وظیفه دارند که پیگیر این دوستان باشند و نویسندگان هم در نگارش فیلمنامه خلاقیت داشته باشند. نکته دوم درباره تعداد فیلم نظر نمی‌دهم بالأخره عوامل فیلم زحمت کشیده‌اند به نظرم با تعامل باید حل شود تا ان‌شاءالله اتفاقات خوبی بیفتد ما امسال بعد از جشنواره فجر چالش عجیب‌تری خواهیم داشت.
حسین سلطان محمدی در بخشِ دیگری خاطرنشان کرد: در ابتدا ماجرای فرامرز صدیقی است که این نکته یک چیزی را بیان می‌کند که سینمای ما فقط در یک حدود خاصی فقط فیلم می‌سازد و برای عده‌ای خاص؛ ان‌شاءالله این ماجرا یک هشدار را به دوستان فیلمساز بدهد که مخاطب را همه‌گونه ببینند. آقای صدیقی اگر این اطمینان را داشت که در این سینما نقش متناسب با سنش برایش گذاشته می‌شود هیچ‌وقت از سینما کناره‌گیری نمی‌کرد. سینما وقتی از هنرمند تجربه پس داده خود مراقبت نمی‌کند وضعیت این می‌شود. سریال‌های نمایش خانگی هم پشت هم در حال ساخت است و خواننده‌ها به نمایش خانگی کوچ کرده‌اند که بحث سرمایه و ثروت بیشتر است.
او همچنین درباره اکران فیلم‌ها، گفت: درباره اکران فیلم‌ها باید گفت مثلاً جشنواره فجر دستاورد انقلاب است و فیلم‌ها عملکرد یک ساله سینماست. ما یکسری اصول را نباید فراموش کنیم. یکسری از فیلم‌ها به مرحله پروانه نمایش نمی‌رسد. نمی‌شود با آثار سلیقه‌ای برخورد کرد و گفت یکسری آثار اصلاً نباید نمایش داده شود. باید ریل‌گذاری کنیم برای سال‌های بعد باید پشت هنرمند گرفته شود. سینمای ما ارتباطش با مجلس بسیار کم است.
در میزِ نقد این هفته هم مسعود فراستی، جواد طوسی و سعید هاشم‌زاده به سریال "بازی مرکب" پرداختند. در بخشی از این نقدها، فراستی تأکید کرد: من فکر می‌کنم خشونت در این کار یکی از دلایل اقبال آن است. خشونتی که ظاهراً علیه سرمایه‌داری است. خشونت ضد انسانی عنان گسیخته! گویی کُره لقمه مناسبی برای سرمایه‌داران است. کارهای کُره‌ای به شدت مبلغِّ سرمایه‌داری است. من شک دارم که این خشونت واقعاً در خود کُره وجود دارد که این همه در آثارشان وجود دارد. دوربین طرف مهاجمان است نه مردم. فیلمساز ادعا می‌کند ضد سرمایه‌داری است اما کاملاً همراه آن‌هاست.
سعید هاشم‌زاده و جواد طوسی هم در ادامه نسبت به این سریال نقطه نظراتی داشتند که از مهمترین آنها می‌توان به ضعیف‌بودن "بازی مرکب"، سرمایه‌گذاری نتفلیکس روی شرق‌آسیا به خصوص سریال‌های کُره‌ای، تنزل سلیقه مخاطب و دم‌دستی و سطحی بودن سریال، اشاره کرد.
شروعِ سریال‌های جدید تلویزیون/ رنگِ سیما پلیسی، جنگی و کرونایی می‌شودپاسخ پندار اکبری به سؤالی درباره احتمال ساخت سریال گاندو3اوضاع نابسامان اصناف سینمایی؛ چند میگیری تهیه کنی؟انتهای پیام/
منبع: تسنیم
کلیدواژه: سینمای ایران شبکه سه رسانه ملی سینمای ایران شبکه سه رسانه ملی شورای پروانه نمایش سیاستگذاری فرهنگی شورای پروانه فرامرز صدیقی نماینده مجلس پروانه ساخت اکران فیلم انتشار عکس فیلم ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۸۳۸۳۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شیدا یوسفی بازیگر «زودیاک»: دوستداران قصه‌های واقعی رئالیتی‌شوها را می‌بینند
شیدا یوسفی که تجربه بازی در سینما، تلویزیون، تئاتر و شبکه خانگی را در کارنامه‌اش دارد، پیش از شروع فعالیت حرفهای خود در سینما و تئاتر در حوزه منشی صحنه مشغول بوده و نخستین تجربه حرفهای خود و بستر معرفی‌اش به جامعه را سریال «ممنوعه» می‌داند.
این هنرمند پس از حضور در تلویزیون، وارد پلتفرم‌های شبکه خانگی شده و تا امروز در رئالیتی‌شوها و سریال‌های مختلفی نقش‌آفرینی کرده و بازیگری را به صورت حرفهای دنبال می‌کند. حضور او در فصل دوم گیم‌شوی «زودیاک» بهانه‌ای شد تا با او به گفت‌وگو بپردازیم.
چه شد در گیم‌شوها حضور پیدا کردید؟
این روزها بازی مورد علاقه‌ام مافیاست. نخستین باری که بازی در «شب‌های مافیا» را تجربه کردم، شرکت‌کنندگان برنامه فقط خانم‌ها بودند که با یک ماه تمرین، بازی را یاد گرفتم. از آن زمان هم در همه مسابقات مافیا حاضر بودم. از سری اول «زودیاک» به بعد هم، هفته‌ای دو بار جدا از تمرینات با بچه‌ها جمع می‌شویم و بازی می‌کنیم و این بازی برایم بسیار جذاب شده در حدی که گاهی در دورهمی‌های خانوادگی حوصله‌ام سر می‌رود و دوست دارم با دوستانم مافیا بازی کنم.
با کدام فیلم یا سریال به مردم معرفی شدید؟
به نظر خودم سریال «ممنوعه» سبب معرفی من به مردم شد که نخستین کارم در شبکه خانگی بود. در این سریال جزو نقش‌های اصلی بودم که سبب شد بیشتر دیده شوم. البته طبق تجربیات من تا امروز، مخاطبان صداوسیما و نمایش خانگی دو دسته کاملاً مجزا از هم هستند. به عنوان مثال در شهرستان‌ها جوانان من را به واسطه حضورم در «شب‌های مافیا» یا «مافیا زودیاک» و حتی «ممنوعه» که تماماً تولید شبکه نمایش خانگی هستند می‌شناسند اما افراد مسن‌تر به واسطه نقشم در سریال‌های صداوسیما با من آشنا هستند.
شما در صداوسیما هم سابقه حضور در سریال‌های پرمخاطبی مثل «نون‌خ»، «بچه مهندس» و آثار دیگر را دارید، به عنوان یک بازیگر، حضور در صداوسیما برای شما دلنشین‌تر است یا در نمایش خانگی؟
هر کدام از این مدیوم‌ها مزایای خوش را دارد، اما مسائلی هست که شاید در هیچ کجای دنیا از لحاظ مناسبات دغدغه بازیگران نباشد مثلاً طراحی لباس یا گریم در صداوسیما بسیار سختگیرانه است اما در شبکه نمایش خانگی بازیگران فضای آزادتری دارند. بازی در محصولات پلتفرم‌های نمایش خانگی جذابیت خودش را دارد. مخاطب ایرانی این روزها درگیر برنامه‌ها و سریال‌های خانگی شده و مورد پسندش است حتی به نظرم در جامعه امروز مردم به حدی دغدغه فکری دارند که سریال‌های طولانی را پس می‌زنند و به دنبال مینی‌سریال‌ها می‌روند و آنها را راحت‌تر می‌پذیرند.
تکرار ساخت رئالیتی‌شو در مورد بازی مافیا مخاطب را خسته نمی‌کند؟
شخصاً «زودیاک» را از تمام بازی‌های مافیا بیشتر دوست دارم و فکر می‌کنم کسی که بازی مافیا را دوست داشته باشد درگیر این سناریو و این برنامه می‌شود. یکی از جذابیت‌های این بازی این است که حتی اگر بازیکن حرفهای هم باشید، ممکن است در روند بازی دچار اشتباه‌های جبران‌ناپذیری بشوید که این دقیقاً مثل زندگی ماست که سراسر تجربه است و قطعاً از اشتباهاتمان درس بیشتری می‌گیریم. ضمن اینکه مافیا بازی خسته‌کننده‌ای نیست زیرا حتی در جمع‌های خصوصی هم هیچ وقت دست‌ها تکراری نمی‌شود و همیشه بازی‌ها و اتفاق‌های جدید رخ می‌دهد.
از طرفی هم فکر می‌کنم بازی خانم‌ها و آقایان با یکدیگر روند برنامه را بهتر کرده چون معمولاً در بازی، خانم‌ها کمتر به هم اعتماد می‌کنند یا با هم تعارف و رودربایستی دارند اما زمانی که در بازی خانم‌ها و آقایان کنار هم حضور دارند، بازی حرفه‌ای‌تر می‌شود. همچنین حضور شخصیت‌های معروف ورزشی یا اهالی موسیقی در برنامه، مخاطبان برنامه را بیشتر کرد. «زودیاک» بستری برای مخاطب ایجاد کرد تا رفتار و احساس افراد مورد نظر را ببیند و آن را حس کند.
در گذشته بسیاری از هنرمندان با این تفکر که حضور در رئالیتی‌شو می‌تواند آینده شغلی آنها را تهدید کند در این برنامه‌ها شرکت نمی‌کردند، امروز این تصور چقدر تغییر کرده است؟
برای پاسخ به این پرسش از خودم مثال می‌زنم، من در حوزه بازیگری تحصیلات آکادمیک دارم و قطعاً شغل خودم را بازیگری می‌دانم اما دوست دارم در برنامه‌های اینچنینی نیز حضور داشته باشم. برنامه‌های رئالیتی‌شو جذابیت‌های خاص خود را دارند که علاوه بر سرگرمی و جذابیت، از لحاظ اقتصادی نیز برای شرکت‌کنندگان قابل توجیه است که با توجه به وضعیت خود مجاب به حضور در این برنامه‌ها بشوند. گذشته از این مسائل، همان طور که خانم «شبنم مقدمی» در رئالیتی‌شو «صداتو» به عنوان داور حضور دارد یا «محسن کیایی» به عنوان مجری به این برنامه می‌آید، به همین صورت تمام بازیگران کم‌کم به سمت این برنامه‌ها خواهند آمد زیرا رئالیتی‌شوها معمولاً مورد پسند مردم واقع می‌شوند و مگر غیر از این است که ما بازیگران یکی از اهداف اصلیمان سرگرم کردن مردم و ساخت اوقاتی خوش است؟ مثلاً مردم در برنامه «صداتو» به صدای یک شخص عادی که در نانوایی کار می‌کند اما صدای خوبی دارد و آواز می‌خواند گوش می‌کنند و لذت می‌برند، بنابراین کسی که دوست دارد قصه بشنود تماشای برنامه‌های رئالیتی‌شو را انتخاب می‌کند.
جزئیات جدید از دزدیده شدن دختر ۴ ساله کلالهای؛ کارگر ۳۵ ساله قصد فروش یسنا را داشت